donderdag 30 juli 2009

Singapore


We hebben een lange reisdag achter de rug. Emirates is een sublieme luchtvaartmaatschappij maar na vele duizenden kilometers was het echt wel genoeg. 6 uur naar Dubai, 4u50' naar Colombo met 1 uur tussenstop en dan nog eens 3u30' naar Singapore. Op 24uur tijd vlogen we over de Zwarte Zee, de Perzische Golf, de Arabische Zee, de Indische Oceaan en de Straat van Malakka. De wereld is zo klein.
Maar, "Emirates akbar", om 21u08 landden we op Changi, de indrukwekkende luchthaven van de stadstaat Singapore. Wat vroeger dan gepland ondanks de stevige tegenwind die er stond. Tegenwoordig kan je dit allemaal volgen op je privé console in het vliegtuig. Zelfs het opstijgen en landen volg je mee op camera's die buiten het vliegtuig gemonteerd zijn.
Weinig tijdverlies bij het ophalen van de bagage, een rustige taxirit doorheen een wel heel nette en super georganiseerde megastad van bijna 4,7 miljoen inwoners, waarvan meer dan 70% Chinezen.
We overnachten enkele dagen in de Chinese uitgaansbuurt van de stad. Een leuk en net budget hotelletje waarvan de kamerprijzen zowel per uur als per nacht aangeduid staan ;-)
Dit is pas echt reizen. Niet wegkruipen in een toeristenhotel maar je onderdompelen in het echte leven van zo'n gemeenschap.
Brugge is na 17u een dode stad. Het is al ver voorbij middernacht als ik dit schrijf en Singapore bruist nog van het leven. Zonder storend te zijn, het is hier opmerkelijk stil ondanks de massa mensen op straat. We hebben net een Dim Sum restaurantje bezocht en de vers gestoomde garnalenpakketjes en gefrituurde zeevruchten waren er overheerlijk. De serveerster sprak enkel Mandarijns, maar we hebben letterlijk met handen en voeten gecommuniceerd. En dat lukt ook.

"En hoe zit het met het weer?", vragen Belgen dan. Awel, het is hier midden in de nacht rond de 30 graden. De hoge luchtvochtigheid doet terecht vermoeden dat de evenaar hier niet zover vandaag ligt. Leve de tropen, maar het vraagt toch altijd wat aanpassing. De airco in onze hotelkamer doet stilletjes (gelukkig maar, ik heb al andere dingen meegemaakt) zijn best om ons te laten wennen.